Ales bij het vuur (Det er Ales, 2004), nu voor het eerst in het Nederlands vertaald, is een visionair meesterwerk dat tot de grootste meditaties over het huwelijk en het menselijk lot behoort.
In haar oude huis aan het fjord heeft Signe een visioen van zichzelf zoals ze er meer dan twintig jaar geleden uitzag: staand bij het raam wachtend op haar man Asle, op die vreselijke dag eind november toen hij in zijn roeiboot stapte en nooit meer terugkwam. Haar herinneringen breiden zich uit tot hun hele leven samen, en daarbuiten: de familiebanden en de gevechten met de onverbiddelijke natuur die teruggaan tot vijf generaties. De karakters smelten samen. Zelfs de namen van de twee belangrijkste personen bestaan uit dezelfde vier letters: Asle en betovergrootmoeder Ales.
In het levendige, hallucinerende proza van Jon Fosse bewonen al deze momenten in de tijd dezelfde ruimte, en botsen de geesten uit het verleden met degenen die nog steeds voortleven.
‘Onweerstaanbaar.’
Boek van de Week in De Morgen
‘Hoe doet hij het? Nobelprijswinnaar Jon Fosse schrijft steeds hetzelfde boek, en toch wil je alles lezen. […] Telkens als er een nieuw boek verschijnt, pak ik het direct van de stapel en lees ik het al staande aan mijn bureau vrijwel uit. […] De personages zien hetzelfde, voelen hetzelfde, de tijd staat stil, hun levens lopen in elkaar over. Hier is het Fosse om te doen: de grens tussen leven en dood wordt nevelig, irrelevant. De personages vinden troost. De lezer ook.’
De Volkskrant
‘Nobelprijswinnaar Jon Fosse verkent vertrouwd terrein met Ales bij het vuur. De roman ontvouwt gedachtekronkels aan een hypnotiserend tempo, en laat je ademloos achter.’
De Standaard ★★★★
‘De boeken van Fosse hebben wel een herkenbare stijl en knipogen op die manier naar elkaar. Opnieuw vervloeit het perspectief van het heden naar het verleden, van de ene plaats naar de andere en van het ene vertelperspectief naar het andere. Ook Ales bij het vuur bestaat hoofdzakelijk uit lange zinnen die gescheiden worden door een komma; slechts af en toe plaatst Fosse een punt of schrijft hij een korte zin. Bij veel lezers zorgt het repetitieve voor een bezwerende, muzikale of zelfs meditatieve ervaring en zelfs woorden als mystiek of religieus worden niet geschuwd. In elk geval is de stijl van Fosse erg intens en de voornaamste reden waarom zijn boeken telkens opnieuw zo ongelooflijk goed zijn. Fosse is in elk boek ultiem op zoek naar een formulering voor wat onzegbaar is. Een recept voor een oneindige literaire productie.’
Kris Velter op Tzum
‘Het is een teken van Fosses talent dat hij erin slaagt zo’n meeslepend verhaal te weven uit een grotendeels statische setting… Er gebeurt eigenlijk niets en toch is er iets dramatisch aan Fosses meanderende en ritmische proza. Een intense leeservaring.’
The Independent
‘Dit is de meest bondige, prachtige beschrijving van liefde die ik me kan herinneren. Een prachtig, krachtig boek over de zee, liefde en dood.’
Verdens Gang
‘Fosse heeft de kleine verteltraditie nu op de diepste en meest poëtische manier verrijkt. Dit werk zal over honderd jaar nog gelezen worden.’
Westdeutsche Zeitung
