★★★★ NRC €21,00
‘Een van de grappigste boeken die ik ooit heb gelezen.’
– Hilary Mantel
Hoewel de Tweede Wereldoorlog voorbij is, zijn de tijden allesbehalve vredig voor de zeventienjarige Alan. Zijn vader, een ondernemer die ooit het gezin een comfortabel leven kon bieden, heeft nu moeite om eten op tafel te krijgen. Ondertussen kleedt Alans moeder zich alsof er veel geld is en besteedt ze al haar tijd aan het vermijden van haar man en het aangaan van liefdesaffaires. En alsof een huishouden dat getroffen wordt door armoede en huwelijksproblemen niet genoeg is, is Alans bohemienzus, Madge, stiekem de duinen in geslopen voor een wellustige ontmoeting met een Duitse krijgsgevangene.
Het enige wat Alan wil is rust – en dat een knap koormeisje genaamd Janet hem opmerkt. Maar hoe meer hij een normaal leven wenst, hoe chaotischer het wordt. Bainbridge roept op gevoelige wijze het groeiende besef van Alan op dat ‘hij alleen maar kon hopen een verlengstuk van zijn ouders te zijn’. Hij bereikt nooit het inzicht van zijn zus Madge dat wat iemand met zijn leven doet ‘nooit belangrijk is voor iemand anders’.
Een rustig leven is zowel een onderhoudend familiedrama als een portret van het leven in de twintigste eeuw.
‘Je blijft passages en zinnen aanstrepen in dit boek. Maar het lachen vergaat je ook weer snel, door de ellende en eenzaamheid die door alles heen schemert. Er zit zoveel ongemak in de romans van Bainbridge dat ze haar lezers nooit ontspannen achterover laat leunen. Dat is nu juist de kwaliteit van haar proza.’
– Rob van Essen in NRC ★★★★
‘Een mengeling van zwarte humor, mededogen en inzicht in het menselijk tekort.’
– De Standaard der Letteren ★★★★
‘Bijna vijftig jaar na verschijning is Een rustig leven nu in het Nederlands vertaald. Bainbridges zwarte humor staat nog altijd overeind. Ook het geworstel van haar personages is van alle tijden. Hoe te overleven in een gezin waar de spanningen oplopen?’
– Trouw
‘Tegen het einde van de roman vertegenwoordigen ze (Alan en Madge) twee verschillende soorten mensen: degenen die erom geven wat mensen denken, en degenen die dat niet doen. De fictie van Bainbridge dankt zijn blijvende scherpte en vitaliteit aan het feit dat ze altijd tot die laatste categorie behoorde.’
– The Independent
‘Een van de beste romanschrijvers van haar generatie.’
– The Guardian
‘Beryl kwam laat in mijn leven. Ik verwachtte niet ooit weer zo te gaan lezen. Smoor op haar donkere lach verdampte in luttele weken een oeuvre. Van savourerende kruidenier op middelbare leeftijd werd ik weer een lenige lezer. A quiet life was de vonk. Stel u De avonden van Gerard Reve voor, dezelfde bedrukte naoorlogse sfeer, alleen huist dit disfunctionele gezin in een miserabel kuststadje aan de oostkust van Engeland. Anders dan bij Reve heeft de zwaarmoedige tienerzoon een opstandig zusje. Die – lachen tot het pijn doet – een relatie begint met een Duitser uit het naburige krijgsgevangenkamp. Net als De avonden is Een rustig leven autobiografisch. Beryl was die tienerdochter. Beryl, op haar veertiende van school gegooid vanwege een schunnig rijmpje en later vijf keer genomineerd voor de Booker Prize. Beryl, die de Booker nooit won. U moet me beloven straks van haar te gaan houden.’
– Steven van Ammel, Passa Porta Bookshop – Brussel
